วาฬตัวนี้ชื่อ "52 เฮิร์ตซ์"

วาฬสามารถสื่อสารกันด้วยเสียงได้ และมีการใช้เสียงที่มีรูปแบบอย่างมีนัยสำคัญเพื่อการเรียกคู่สืบพันธุ์ ซึ่งเสียงของวาฬทั่วไปนั้นจะมีความถี่อยู่ที่ 15-25 เฮิร์ตซ์ สำหรับกรณีของ 52 เฮิร์ตซ์ จึงแปลกประหลาดกว่าใครเพื่อน เพราะมันใช้เสียงในความถี่ที่ไม่มีวาฬตัวไหนได้ยิน มันจึงต้องเดินทางอย่างโดดเดี่ยวตลอดเวลา

สาเหตุที่ทำให้ 52 เฮิร์ตซ์ ต่างจากวาฬตัวอื่น มีสมมุติฐานที่เป็นไปได้คือเป็นความพิการ หรือมันอาจจะเป็นเผ่าพันธุ์ผสมพิเศษซึ่งเกิดได้ยากมากระหว่างวาฬสีน้ำเงิน กับวาฬฟิน ที่ทำให้มันมีเสียงต่างจากวาฬตัวอื่นๆ อย่างสิ้นเชิง แม้นักวิจัยจะไม่ทราบอายุที่แน่ชัดของ 52 เฮิร์ตซ์ แต่จากการค้นพบเสียงครั้งแรกเมื่อยี่สิบปีที่แล้วที่โดยหน่วยนาวิกโยธินของ สหรัฐฯ และค้นพบครั้งล่าสุดเมื่อไม่นานมานี้ในแถบชายฝั่ง Alaska ก็ทำให้ทราบได้ว่ามันผ่านชีวิตมาแล้วยี่สิบปีและยังคงมีชีวิตอยู่ต่อไป

แม้จะดูน่าสงสาร แต่ความจริงก็เป็นเรื่องดีในเรื่องร้าย เพราะยี่สิบปีที่โดดเดี่ยวของ 52 เฮิร์ตซ์แสดงให้เห็นว่า แม้มันจะต้องอยู่ตัวเดียวโดยสื่อสารกับเผ่าพันธุ์ไม่ได้ มันก็ยังสามารถดำรงชีวิตท่ามกลางสภาพแวดล้อมได้อย่างปกติมาถึงยี่สิบปี

คำว่าความเหงาไม่เคยฆ่าใคร อาจใช้ได้กับทั้งคนและวาฬ

Cr. blogs.discovery.com
Cr. https://jusci.net/node/2794